|
|
|
|
|
Place de l'Opera, 2 december 2014 |
door Basia Jaworski |
|
Jonas Kaufmann waagt zich aan operette
|
|
Operette mag weer. Sterker nog, het lijkt erop dat het inmiddels moet. De ene na de andere operazanger gaat ‘aan de operette’. Zo ook tenor Jonas Kaufmann met zijn nieuwe cd Du bist die Welt für mich. |
Sommige
operazangers vergeten bij hun stap naar het operetterepertoire dat operette
zingen een kunst op zich is, en wat anders dan je stem tot ‘poesje
mauw’-niveau reduceren en overgieten met een kunstmatig sausje erotiek.
Op Kaufmanns nieuwste album Du bist die Welt für mich kan ik mij niet
aan de indruk onttrekken dat de beroemde tenor zijn stem soms in deze
omgekeerde richting forceert. Hij probeert zijn stem zo klein mogelijk te
houden en nonchalant te croonen, maar dat gaat hem niet altijd goed af. Zijn
instrument is eigenlijk te rijk voor dit genre, niet zoetig genoeg. Zet een
cd van Richard Tauber op, dan weet u wat ik bedoel.
Erg mooi klinkt
hij niettemin in ‘Grüss mir mein Wien’ uit Gräfin Maritza. Hierin laat hij
zijn stem fraai opbloeien, wat hem de kans geeft om al zijn vocale kleuren
te etaleren.
Kaufmann zegt altijd van operette te hebben gehouden.
Operette is meer dan weelderige melodieën die verrijkt zijn met sentiment.
Het genre beantwoordt ook aan de primaire behoeften van een mens, die
behalve brood ook liefde nodig heeft.
Ondanks mijn (kleine) bezwaren
een heerlijke cd, niet in de laatste plaats dankzij het
Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin, dat onder leiding van Jochen Rieder het
geluid van de orkesten van weleer zeer dicht benadert en het album een echt
nostalgisch aura geeft.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|