TA NEAonline, 18 Οκτωβρίου 2011
Του Παύλου Ηλ. Αγιαννίδη
ΓΙΟΝΑΣ ΚΑΟΥΦΜΑΝ - Ο σέξι τενόρος του iPad
Σκοτεινές όσο και – άπλετα - φωτισμένες στιγμές, καθηλωτική θεατρικότητα, σεξαπίλ και μια σκούρα χαρακτηριστική φωνή είναι τα «υλικά» της επιτυχίας του μεγάλου γερμανού ερμηνευτή που έρχεται – στην ακμή του – στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
 
Σε έναν κόσμο - αυτόν της όπερας - που αναζητά απεγνωσμένα, τις ώρες που η δισκογραφία πνέει τα λοίσθια, έναν λυρικό τραγουδιστή που θα ήθελε να τον δει να τραγουδά δίχως το πουκάμισό του, ο γερμανός τενόρος Γιόνας Κάουφμαν είναι ιδανικός για να αναδειχθεί σε ίνδαλμα.

Ψηλός, αθλητικός, μελαχρινός - πολλοί τον θεωρούσαν Λατίνο στην αρχή της καριέρας του - με στυλ «ροκ σταρ της όπερας» (και έτσι τον έχουν χαρακτηρίσει), και κυρίως εξαιρετικά γοητευτικός στη σκηνή, ενσαρκώνει το σέξι ζητούμενο. Και του το έχουν καταλογίσει.

Ο ίδιος αφήνει να του προσάψουν «ό,τι σέξι θέλουν, αρκεί αυτό να μην είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο έρχονται στα ρεσιτάλ μου», όπως λέει, «γιατί η μουσική είναι η πλέον σημαντική».

Σέξι τενόροι βέβαια υπάρχουν. Σέξι βαρύτονοι - δίχως περιττά κιλά - όμως; Ο Κάουφμαν μπορεί να καλύψει και αυτό το κενό. Καθώς η φωνή του έχει αυτό το σκούρο ηχόχρωμα, το βαθύ και αισθαντικό του βαρύτονου. Και μάλιστα σε νεότερη ηλικία. Γιατί σε ωριμότερη, η φωνή σκουραίνει - τρανό παράδειγμα ο φίλος του Πλάθιντο Ντομίνγκο.

Το κοινό στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα της οικουμένης - ξεκίνησε από το μικρό θέατρο του Ζααρμπρίκεν - του αποδίδει και εξαιρετική, κάποτε υπνωτιστική, θεατρικότητα. «Σαν να έχει βιώσει τους ρόλους, όχι σαν να τους τραγουδάει απλώς» όπως έγραψε κριτικός του βρετανικού «Guardian».

Ο Κάουφμαν έχει και κάτι ακόμη που γοητεύει όπως φαίνεται εξίσου το κοινό, αν μιλάμε για μουσικά ινδάλματα: μερικές σκοτεινές στιγμές στη ζωή του. Η πρώτη έναν χρόνο αφότου τελείωσε τις σπουδές του στη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου, εγκαταλείποντας τα Μαθηματικά στα οποία τον έστρεφε και ο ασφαλιστής πατέρας του και η νηπιαγωγός μητέρα του.

Τότε που ήταν ακόμη... καθαρός τενόρος. Γιατί έτσι τοποθετούσε τη φωνή του. Ψηλά. Ωσπου στα πρώτα ρολάκια που ανέλαβε, έφτασε να ανοίγει το στόμα του και να μη βγαίνει φωνή! Ενας μπάσος που ήταν μάρτυρας του ξαφνικού μπλοκ άουτ τού συνέστησε να «βρει τον σωστό δάσκαλο». Και τον βρήκε στο πρόσωπο του 70χρονου τότε Μάικλ Ρόουντς, Αμερικανού που ζούσε σε μια μικρή γερμανική πόλη.

Εκείνος τον έσωσε από την αφωνία και του χάρισε αυτό το χαρακτηριστικό ηχόχρωμα που είναι πλέον το «σήμα κατατεθέν» τού γερμανού τενόρου. Βάζοντάς τον να τραγουδήσει, όπως λέει ο Κάουφμαν, «με την πραγματική φωνή που βγαίνει από τα σωθικά μου».

Εκεί, στα σωθικά του εντοπίστηκε και το δεύτερο σκοτεινό σημείο. Ενα ογκίδιο στο στήθος που τον ανάγκασε να ακυρώσει πριν από δύο μήνες εμφανίσεις στην Ιαπωνία - όπου οι μουσικόφιλοι τον ζητούσαν επίμονα. Το εντυπωσιακό ήταν πως ο Κάουφμαν αισθάνθηκε την ανάγκη να στείλει μια προσωπική ανοιχτή επιστολή στο ιαπωνικό κοινό, εξηγώντας τους λόγους...

Η βιοψία έδειξε καλοήθεια και έτσι, τώρα, συνεχίζει την περιοδεία του που τον φέρνει και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών αλλά θα τον προσγειώσει και στη Metropolitan Opera για ρεσιτάλ και για πρόβες για τον επικείμενο «Φάουστ» του Γκουνό (κομμάτι του οποίου ερμήνευσε σε ρεσιτάλ, σε Μόναχο, Βιέννη και Βερολίνο, μαζί με τη σούπερ σταρ σοπράνο Αννα Νετρέμπκο και τον σύζυγό της μπάσο Εργουιν Σροτ - χαρακτηρίσθηκε «Συνάντηση Κορυφής» της σύγχρονης όπερας).

Ισως το σκοτεινό νέο για την υγεία του θα αποκτούσε μεγαλύτερη δραματικότητα αν συνοδευόταν από την εξαίρετη ηχογράφησή του, πόσω μάλλον το λάιβ, της άριας του «Βέρθερου» («Γιατί με ξυπνάς ανάσα της άνοιξης» - Pourquoi me reiveller), που αποτυπώνει εντυπωσιακά τη δύναμη της θεατρικότητας του Κάουφμαν. Ο οποίος, παρά την τεράστια επιτυχία που έχει και η δισκογραφία του από το 2008, το έχει δηλώσει καθαρά: «Δεν πρόκειται να περάσω προς την όχθη της ποπ, δεν πρόκειται να υποκύψω στο cross-over» (που πολλοί εμίσησαν, αλλά λίγοι απέφυγαν).

Και ίσως έχει δίκιο που θέλει να διατηρήσει στη φωνή και την ερμηνεία του την αμιγή οπερατική παράδοση η οποία, παρά τα δύσκολα χρόνια που διανύει, βλέπει ακόμη νεότερο κοινό να την αγκαλιάζει. Ο Γιόνας Κάουφμαν όμως θέλει κάτι ακόμη: να γνωρίσει στο κοινό και τις μάλλον άγνωστες εν πολλοίς όπερες γερμανών συνθετών - που, όπως λέει, «ατύχησαν λόγω μέτριων λιμπρέτι». Ετσι δεν είναι τυχαίο ότι είναι από τους ελάχιστους νεότερους που ερμηνεύουν πρώτα απ' όλα τον μοναχικό «Φιεραμπράς» του Σούμπερτ.



 






 
 
  www.jkaufmann.info back top