United Reporters, 03.09.2012
Ευμορφίας Καραμπατάκη (Evmorfia Karampataki)

Προσφιλείς αναγνώσται,
Παρήλθον πολλά έτη από της εσχάτης εμής επισκέψεως εν τω εν Αλατουπόλει (Ζάλτσμπουργκ) φεστιβάλ, ένθα τιμώνται το μελόδραμα, η κλασσική μουσική και το θέατρον. Η ροή του βίου ούτως το ηθέλησεν. Κατά το τρέχον θέρος όμως μετά των επιβεβλημένων εκ της εθιμοτυπίας βραδυνών ενδυμάτων, και συνοδευομένη υπό εκλεκτής φίλης, εξέδραμον.

Εις αυτό το σημείον, σπεύδω να στιλητεύσω την νέαν συνήθειαν των διοργανωτών να προσθέτουν εκδηλώσεις αφού οι φεστιβαλισταί έχουν ήδη κάμει τας παραγγελίας των μέσω Διαδικτύου ομού μετά των κρατήσεων ξενοδοχείων και αεροπορικών εισιτηρίων. Και διά μεν ημάς τους εκδράμοντας εκ του νότου της Ευρώπης δεν εσκέφτονται –επίσης δυσχερεστάτη η θέσις μας λόγω των συγκυριών… Διά δε τους φεστιβαλιστάς τους εκδράμοντας εκ της Αμερικής τε και της Ιαπωνίας, οίτινες διασχίζωσιν το ήμισυ του πλανήτου ίνα αφιχθώσιν εν Αλατουπόλει, δεν εσκέφθησαν; Επιτρέψατέ μοι την έκφρασην θερμής συμπαραστάσεως εις τους υπερποντίους ομοϊδεάτας και την αποστολήν αγωνιστικών χαιρετισμών εις αυτούς. Επί τη ευκαιρία, να επισημάνω ακόμη την κεχαριτωμένην συνήθειαν των ιαπωνίδων φεστιβαλιστριών να προσέρχονται εις τας παραστάσεις ενδεδυμέναι μετά των παραδοσιακών κιμονό, ομοίως όπως αι ιθαγενείς αλατουπολίτισσαι συνηθίζουν να προσέρχονται μετά του παραδοσιακού ντίρντλ. Όσον δι εμέ, παραμένω πιστή εις το δυτικόν βραδυνόν ένδυμα, καθώς θα ήτο κρίμα να απολέσω την μοναδικήν αυτήν ευκαιρίαν να φορέσω διά μίαν φοράν ακόμη βραδυνάς τουαλέτας συσωρευθείσας από κουμπαριάς, βαπτίσεις, παλαιά ρεσιτάλ κλπ.

Το φεστιβαλικόν πρόγραμμα εκκινείτο μετά της «Αριάδνης εν Νάξω » του Ριχάρδου Στράους , εις την αποκατεστημένην αρχικήν μορφήν, εκείνην ήτις «εκέρδισεν» την απαρέσκειαν του ακροατηρίου -καθώς είπεν και ο Όσκαρ Ουάϊλντ : « το έργον ήτο θαυμαστή επιτυχία, το κοινόν όμως απέτυχεν παταγωδώς !»–ίνα καθιερωθή εν συνεχεία εις την μεταγενεστέραν μορφήν την οποίαν γνωρίζωμεν μέχρις σήμερον.

Ήδη εκ της πρώτης φιλοξενηθείσας αναρτήσεως εν τοις Ηνωμένοις Ρεπόρτερς , ουδέποτε απέκρυψον την αδυναμίαν την οποίαν τρέφω εις το πρόσωπον του ευειδούς οξυφώνου Ιωνά Κάουφμαν , όστις θα υπεδύετο τον ρόλον του Διονύσου . Ο Διόνυσος δεν είναι ρόλος μακροσκελής∙ ο ερμηνεύων αυτόν εμφανίζεται επί Σκηνής κατά τα τελευταία λεπτά του μελοδράματος –συχνάκις ερμηνεύει και έτερον ρόλον εις την αρχικήν πράξιν. Όπου, εις τα συγκεκριμένα κρίσιμα λεπτά, εμφανίζεται ο εύμορφος αστήρ του μελοδράματος μετά ανδρικού κοστουμίου μιμουμένου το δέρμα… λεοπαρδάλεως και λουστρινένιας μπότας ( βλ. φωτ. δεξιά ). Η μεν αναφορά εις τον πάνθηραν ως ιερόν ζώον του θεού, ήτο εμφανεστάτη, θα ήτο δυνατόν ωστόσο να προτιμηθή ετέρα περιβολή… Αρχαιοελληνική, διά παράδειγμα, με τον Ιωνάν στεφανωμένον εκ κλιμάτων… Παρ' όλην την εξαιρετικήν εμήν ανατροφήν δεν ηδυνήθην να αποκρύψω την ισχυράν τε και δυσάρεστον έκπληξιν ήτις μοι επροκλήθη!

Διόνυσος φυλάξοι!

« Διόνυσος φυλάξοι! », ανεφώνησα, επικαλούμενη τον προστάτην της σκηνικής τέχνης, τον οποίον υπεδύετο ο ευειδής οξύφωνος, αγανακτώσα υπό της Ύβρεως εις το πρόσωπον του θεού και του θεράποντος αυτού. « Θα ρίψη πυρ και θα τους καύση !»

« Μήπως είναι Καβάλι ;», μοι ερώτησεν η εμή φιλενάς, επιχειρούσα προφανώς να αμβλύνη τον κλονισμόν.

Ενεθυμήθην ότι προ αρκετών ετών ο Γεώργιος Αρμάνι είχεν τω όντι ενδύσει με τας δημιουργίας του ένα αξιόλογον «Così fan tutte» του Μότσαρτ –ένθα οι ήρωαι επεριφέροντο επί Σκηνής ωσάν στελέχη πολυεθνικών-, ή ακόμη ότι και ο συνταξιοδοτηθείς Βαλεντίνο εδήλωσεν την πρόθεσην να αφιερωθή εις την σκηνογραφίαν τε και την ενδυματολογίαν του λυρικού θεάτρου –προφανώς διότι η σύνταξις αποσυρθέντος μοδίστρου δεν εφθάνει αυτώ. Διατί λοιπόν ουχί και ο Καβάλι μετά την Γιουροβίζιον να μην αλώση και τον ιερόν χώρον του φεστιβάλ της Αλατουπόλεως; Εφυλλομέτρησα βραχέως το πρόγραμμα. Ουδεμία επί τούτου αναφορά…

Εις αντιστοίχους περιπτώσεις, και επειδή εις το εν Σαλσβούργω φεστιβάλ τα… «οπωροκηπευτικά» αφθονούσιν, -από « Ραδάμιστον » του Χαίνδελ με στολάς σαμουράϊ έως « Μαγικόν αυλόν » μεταβληθέντα εις… τσίρκον έχει υπομείνη ο τάλας εμός αμφιβληστροειδής-, κλείω τους οφθαλμούς ίνα απολαύσω την μουσικήν άνευ οχληρών περισπασμών. Πλην όμως, ότε έμπροσθεν ευρίσκεται ο μέγας και αξιοθέατος Ιωνάς, τι δει ποιείν; Υπομονήν, απολαμβάνουσα ό,τι εκ της οπτικοακουστικής πανδαισίας απομένει, καθυβρίζουσα σκηνοθέτην και ενδυματολόγον διά τας επιλογάς αυτών. Τους οποίους την επομένην, θα εξυμνήσωσιν τα τοπικά έντυπα…

Πλην όμως, ο Ιωνάς, κινούμενος επί Σκηνής ωσάν αίλουρος και επιδεικνύων τον συνήθην φωνητικόν και υποκριτικόν οίστρον, έπεισεν και τους πλέον σκεπτικιστάς –πόσω μάλλον ημάς... Καθώς έγραψεν αλλοδαπός συνάδελφος, εις την σκηνήν καθ΄ήν ως Διόνυσος ψάλλει « Θεός ουκ ειμί; », σύσσωμον το εκκλησίασμα (παρντόν, το ακροατήριο), μετά βίας συγκρατείται ίνα μην κραυγάση εις την ρητορικήν αυτήν ερώτησην: ΝΑΙ!!!!






 
 
  www.jkaufmann.info back top